Aftrek en heffingskortingen voor buitenlandse belastingplichtige

De Schumacker-doctrine speelt een belangrijke rol bij de belastingheffing van personen die in een EU-land wonen en in een ander EU-land inkomen verdienen. Deze doctrine, ontwikkeld door het Hof van Justitie van de EU, zorgt ervoor dat grensoverschrijdende belastingplichtigen niet worden benadeeld ten opzichte van inwoners van het land waar zij belasting betalen. In een recente zaak heeft het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch deze regels toegepast op een gepensioneerde Nederlander die in Duitsland woont en inkomen uit Nederland ontvangt.

Wat houdt de Schumacker-doctrine in?

De Schumacker-doctrine bepaalt dat een land waar iemand inkomen verdient (het werkland) rekening moet houden met de persoonlijke en gezinssituatie van die persoon, als het land waar hij woont (het woonland) dat niet kan doen. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren als het inkomen in het woonland te laag is om daar gebruik te maken van belastingvoordelen, zoals aftrekposten of heffingskortingen.

Oordeel hof

In deze zaak voldeed de gepensioneerde niet aan de Nederlandse regels om als kwalificerende buitenlandse belastingplichtige (KBB) te worden aangemerkt. Dit betekent dat hij volgens de Nederlandse wetgeving geen recht heeft op aftrekposten en heffingskortingen. Toch moet Nederland, op basis van de Schumacker-doctrine, deels tegemoetkomingen verlenen.

Het hof past een evenredige berekening toe. Dit betekent dat de aftrekposten en heffingskortingen worden toegekend op basis van het aandeel van het inkomen dat in Nederland is belast, vergeleken met het totale wereldinkomen. In dit geval komt dat neer op een percentage van de aftrekposten en kortingen, omdat een deel van het inkomen in Duitsland wordt verdiend.

Daarnaast stelt het hof een grens aan de tegemoetkoming: deze mag nooit hoger zijn dan wat een inwoner van Nederland in vergelijkbare omstandigheden zou ontvangen. Dit voorkomt dat grensoverschrijdende belastingplichtigen meer voordelen krijgen dan inwoners.