Hoger beroep villataks ongegrond

Het Gerechtshof Amsterdam heeft onlangs geoordeeld over de belastbare inkomsten uit eigen woning. De kwestie draait om de berekening van het eigenwoningforfait bij een woning met een hoge WOZ-waarde, de zogenoemde villataks, en de geleidelijke afbouw van de Hillen-regeling. Een eigenaar van een dure woning stelt dat deze regelingen in strijd zijn met algemene rechtsbeginselen, zoals het gelijkheids- en evenredigheidsbeginsel, en met internationale verdragsbepalingen.

De woningeigenaar en zijn fiscale partner hebben in 2021 een eigen woning met een WOZ-waarde van € 2.377.000. Bij de berekening van de aanslag worden het eigenwoningforfait en de aftrek wegens geen of geringe eigenwoningschuld (de Hillen-regeling) meegenomen. Dit resulteert in een aanslag die gelijk is aan de aangifte. Ontevreden met deze aanslag en het oordeel van de rechtbank, wendt de man zich tot het Gerechtshof Amsterdam.

Het hof oordeelt dat het niet bevoegd is wetten in formele zin te toetsen aan algemene rechtsbeginselen, aangezien de Grondwet dit verbiedt. Verder oordeelt het hof dat de wetgever binnen zijn ruime beoordelingsmarge heeft gehandeld bij het vaststellen van het verhoogde eigenwoningforfait en de afbouw van de Hillen-regeling. Het afzonderlijk behandelen van woningen met verschillende WOZ-waarden wordt niet als discriminerend aangemerkt, omdat dit binnen de beleidsmatige keuzes van de wetgever valt en objectief te rechtvaardigen is.

Tot slot stelt het Hof dat de forfaitaire berekening en de belastingheffing over niet-gerealiseerde inkomsten niet in strijd zijn met internationale verdragen. Het forfait is niet dermate hoog dat het de som van de aan het woongenot en het beleggingsaspect (de waardeontwikkeling) toe te rekenen inkomen niet benadert. Dit geldt ook voor woningen in het duurdere segment van de markt, aangezien het percentage van 2,35 alleen geldt voor het gedeelte van de eigenwoningwaarde boven de 'villagrens'.