Kenbaarheid fout in aanslag

Navordering van belasting is mogelijk als de inspecteur beschikt over een nieuw feit. Een feit dat hem bekend was of redelijkerwijs had kunnen zijn, is alleen grond voor navordering als de belastingplichtige ter zake van dit feit te kwader trouw is. Zonder nieuw feit kan een navorderingsaanslag worden opgelegd wanneer ten gevolge van een fout een aanslag ten onrechte achterwege is gelaten of tot een te laag bedrag is vastgesteld. Die fout moet voor de belastingplichtige redelijkerwijs kenbaar zijn geweest. Aan dat vereiste is voldaan als de te weinig geheven belasting ten minste 30% bedraagt van de verschuldigde belasting.

De Advocaat-generaal bij de Hoge Raad (AG) heeft conclusie genomen in een zaak waarin de vraag aan de orde komt in hoeverre bij navordering wegens een kenbare fout de kennis en kunde van een adviseur kan worden toegerekend aan zijn cliënt.

Uit de zogenoemde schrijf- en tikfoutjurisprudentie volgt dat een fout bij oppervlakkige toetsing van de gegevens ontdekt moet kunnen worden. De aard van de fout is niet van belang, maar de onjuistheid van de aanslag moet direct kenbaar zijn. Die onmiddellijke kenbaarheid ontbreekt als de aanslag de adviseur, die beschikt over de benodigde kennis, pas na verloop van tijd bereikt. Het gaat niet om de kennis of kunde van de betrokken adviseur, maar om de kennis en kunde waarover een adviseur redelijkerwijs moet beschikken.

Het hof heeft zijn oordeel, dat de fout voor de belanghebbende redelijkerwijs kenbaar was, uitsluitend onderbouwd door te wijzen op de correspondentie tussen de adviseur van de belanghebbende en de Belastingdienst. Het hof heeft niet beoordeeld of de fout onmiddellijk kenbaar was. Dat is voor de AG aanleiding om te concluderen tot gegrondverklaring van het beroep in cassatie.